طلا يک عنصر سيدروفيل با خاصيت ضعيف كالكوفيلي است. طلا در درجه اول همراه کانی‌های نقره يا به طور مستقل در داخل كوارتز، آرسنو پيريت و يا پيريت از منشا گرمابي تشكيل می‌شود. مقاومت زياد طلا در برابر عوامل تجزيه موجب تمركز اين فلز در پلاسرها می‌گردد. از اين لحاظ محلول‌های تجزیه‌ای فقط به مقدار كم حاوي طلا هستند، به طوري كه مقدار آن در تشكيلات رسوبي تجزیه‌ای به زحمت به حد قابل توجه می‌رسد. فراوانی طلا در پوسته جامد زمين چهار و نیم گرم در تن است، كه اين مقدار تقریباً بيست برابر كمتر از مقدار نقره در تركيب پوسته جامد زمين است.
درجه خلوص طلای موجود در پوسته زمین
مقدار طلایی که در هزار واحد وزني وجود دارد را درجه خلوص طلا می‌نامند. با اینکه طلا اکثراً به حالت فلزي يافت می‌شود، با اين حال هیچ‌گاه خالص نيست. بلكه تقریباً هميشه با مقداري نقره که مقدارش دو تا بیست درصد است، همراه است. طلای پلاسرها داراي نقره كمتری نسبت به طلای اوليه است؛ زيرا نقره در طي تجزيه كانسنگ از آن جدا می‌گردد. مس، بيسموت و جيوه نيز ممكن است به مقدار كم همراه طلا وجود داشته باشند. طلا همچنین ممکن است با مقدار قابل توجهی پالاديوم، پلاتین و روديوم همراه باشد.
فراوانی طلا در سنگ‌ها و آب دریا
– آب دریا: چهاردهم گرم در تن
– سنگ‌های رسوبی: یک گرم در تن
– سنگ‌های متامورف: 2.4 تا هفت گرم در تن
– سنگ‌های آذرين اسيد: دو گرم در تن
– سنگ‌های آذرين بازيک: دو تا ده گرم در تن
سنگ‌های اولترامافيک و مافيک
وجود طلا در رگه کوارتزي در سنگ‌های اولترامافيک و مافيک آرکئنبه، گویای اين واقعيت است که طلا در اين سنگ‌ها به طور غيرعادي بالاست و اين سنگ‌ها منابع خوبي براي طلا هستند؛ هرچند اختلاف آشکاري بين سنگ‌های مينراليزه و غير مينراليزه مشاهده نشده است.
بازالتها و سنگ‌های گرانیتی
در بازالتها و سنگ‌های گرانیتی، تمرکزهای عمده‌ای از طلا به وجود نمی‌آید. دلیلش این است که طلا در مرحله ماگماتیسم تأخیری مهاجرت کرده و تشکیل کمپلکس‌های تیوسولفیتوکلرید را می‌دهد. اجزای این کمپلکس‌ها به‌وسیله محلول‌های آب‌دوست حمل شده و ذخایر هیدروترمال متنوعی را تشکیل می‌دهند.
