بازیافت نقره

نقره یکی از فلزات گران‌بها، ارزان‌ترین آن‌ها و به رنگ سفید و براق است که کاربردهای زیادی در زندگی ما دارد. نقره پرکاربردترین فلز گران‌بها در صنعت است، به‌طوری‌که در بسیاری از قطعات الکترونیکی، نقره وجود دارد. نقره همچنین در ساخت جواهرات و زیورآلات، ساخت سکه و مسکوکات، در صنعت عکس‌برداری و چاپ عکس، ساخت مواد شیمیایی و بسیاری از صنایع دیگر به کار می‌رود. از این رو این بازیافت نقره از وسایلی که در آنها نقره وجود دارد به امری اجتناب ناپذیر تبدیل شده است.

دلایل زیادی برای استفاده فراوان نقره در صنایع وجود دارند که می‌توان از این دلایل به قیمت پایین نقره نسبت به فلزات گران‌بهای دیگر، رسانایی بالای این فلز و مقاومت آن در برابر خوردگی اشاره کرد.

آلیاژهای نقره

نقره خالص معمولاً استفاده بسیار کمی دارد و بیشتر از آلیاژ نقره استفاده می‌شود. برای مثال در ساخت جواهرات و زیورآلات از آلیاژ نقره ۹۲۵ و برای ساخت سکه‌های نقره یا وسایل تزئینی مثل مدال‌ها از آلیاژ نقره ۸۴۰ و ۸۵۰ استفاده می‌شود. لازم به ذکر است که آلیاژهای ۹۲۵، ۸۴۰ و ۸۵۰ از آلیاژ نقره و مس ساخته می‌شوند. همچنین در ساخت بعضی از لحیم‌ها از آلیاژ نقره و سرب و در ساخت قطعات الکترونیکی از آلیاژ کادمیوم و نقره استفاده می‌گردد.

همان‌طور که ذکر شد، نقره در بسیاری از لوازم و وسایل به کار می‌رود، ازاین‌رو بازیافت آن به امری اجتناب‌ناپذیر تبدیل‌شده است. در زیر بعضی از مواردی که می‌توان از آن‌ها نقره بازیافت کرد را نام می‌بریم.

محلول‌های ثبوت مستعمل، ضایعات فیلم‌های رادیولوژی و لیتوگرافی
جواهرات و زیورآلات دست‌دوم و کهنه نقره (جواهرات 925)
ظروف نقره کهنه و دست‌دوم که معمولاً از نقره 925 ساخته می‌شوند.
سکه‌های نقره کهنه و ضایعاتی که همان‌طور که اشاره شد از نقره 840 یا 850 ساخته می‌شوند.
قطعات الکترونیکی نظیر سی پی یوها، چیپ ها، آی سی ها، خازن‌های تانتالیوم و خازن‌های نصب سطحی
آلیاژهای گوناگون نقره که در صنایع کاربرد دارند نظیر پایه‌های الکتریکی که در بعضی از کنتاکتورها موجود است و یا لحیم‌های نقره که در بعضی از بردهای الکترونیکی به‌کاررفته است.

روش بازیافت نقره

نقره با اسید نیتریک بازیافت می‌شود. درواقع تنها اسید رایجی که می‌تواند نقره را در خود حل کند، اسید نیتریک است؛ بنابراین نقره باید در اسید نیتریک و البته مقداری آب مقطر حل شود و سپس به یکی از سه روش پایین از اسید رسوب داده شود.

رسوب دادن نقره به روش جایگزینی فلزات (سمنتاسیون)

در این روش در محلول نیترات نقره (محلول حاصل از حل شدن نقره در اسید نیتریک) یک تکه فلز قرار داده می‌شود تا نقره به شکل پودر فلزی از محلول رسوب کند. فلزی که در این روش برای رسوب دادن نقره استفاده می‌شود، می‌تواند مس، روی یا آلومینیوم باشد.

رسوب دادن نقره به کمک واکنش‌های شیمیایی (کلرید نقره)

در این روش نقره به‌وسیله جوهرنمک یا نمک، به شکل کلرید نقره از محلول رسوب داده می‌شود و سپس ذرات کلرید نقره به روش‌های مختلفی مثل روش اسیدسولفوریک و آهن یا روش جوهرنمک و آلومینیوم به پودر نقره تبدیل می‌گردد.

استخراج نقره به روش الکتروشیمیایی (الکترووینینگ)

در این روش محلول نیترات نقره به سلول‌های الکترووینینگ منتقل می‌شود تا به‌وسیله جریان برق، نقره روی کاتد رسوب کند. البته این روش برای حجم‌های پایین و حتی کارگاهی مناسب نیست و فقط به‌صورت صنعتی و در شرایط خاص به‌صرفه هست.

استخراج نقره از خاک‌های معدنی

نقره به‌ندرت به‌صورت خالص در خاک‌های معدنی یافت می‌شود و بیشتر به‌عنوان محصول جانبی از فرآیند استخراج سایر فلزات، استخراج و بازیابی می‌شود. برای مثال در بسیاری از خاک‌های سرب‌دار، نقره وجود دارد و اکثر کارخانه‌هایی که به استخراج سرب از خاک معدنی مشغول هستند، شمش نقره هم به‌عنوان محصول جانبی تولید می‌کنند. همچنین در خاک‌های مس هم ‌مقداری نقره وجود دارد که در فرآیند استخراج نقره با الکترووینینگ، نقره به شکل لجن آندی در کف سلول ته‌نشین می‌شود که این لجن، جداسازی شده و طی مراحل اضافه، نقره از آن بازیابی می‌گردد.