سنگ باباقوری (به صورت باباغوری هم نوشته میشود) که با نام عقیق قرمز هم شناخته میشود از کانیهای کوارتز و رگهدار (بیشتر سنگهای باباقوری دارای رگههای سفید و سیاه هستند) است که در جواهرسازی، به خصوص به عنوان نگین انگشتر به کار میرود.
خصوصیات فیزیکی و شیمیایی
باباقوری در مقیاس موس، دارای سختی شش و نیم تا هفت است. این سنگ از سیلیکا تشکیل شده و در اسیدها محلول است.
رنگ سنگ باباقوری
باباقوری به صورت مات یا نیمه شفاف و در رنگهای قرمز، سفید، سیاه و خاکستری وجود دارد که نوع سیاهرنگ آن از همه معروفتر و محبوبتر است.
انواع سنگ باباقوری
سنگ باباقوری به انواع مختلفی تقسیمبندی میشود که در زیر آنها را نام میبریم:
باباقوری غروانی
این نوع از سنگ باباقوری، رنگهای درهم دارد و طول و عرض آن بلند است.
بقرانی
باباقوری بقرانی کمیابترین نوع باباقوری است. خطوط این کانی مستقیم و بدون کجی امتداد دارد و صفحات آن از سه رنگ قرمز و مرجانی سفید و بلوری شفاف تشکیل شده است و گاهی یک رنگ سیاه، سبز یا زرد در بعضی از انواع آن وجود دارد.
عقیق یمانی
همانطور که گفته شد، باباقوری رگههای سفید و سیاه دارد. وقتی که رگههای یک کانی باباقوری سفید و قرمز باشد و درواقع رنگ قرمز جای سیاه را بگیرد؛ آنگاه به آن عقیق یمانی میگویند.
نوع معرق
باباقوری معرق که فراوانترین نوع است، رگههای زیادی به صورت باریک با رنگهای مختلط سیاه و قرمز و سفید دارد.
گونه بسلی
نوعی سنگ باباقوری است که لایه بالا و پایین آن قرمز مایل به سیاه است و خطوط سفیدی فاصل میان آن دو لایه وجود دارد.
باباقوری فارسی
این نوع از باباقوری نسبت به دیگر گونهها ارزش کمتری دارد. علت نامگذاری آن به نام فارسی این است که در گذشته مردم ایران به این نوع علاقه بیشتری داشتند.
منابع باباقوری
کانی باباقوری ازجمله کانیهای آذرین است که در اثر فعالیت آتشفشانی و سرد شدن گدازهها به صورت لایههای بسیار زیبا از سیلیس و کوارتز پدید میآید. این سنگ قیمتی در بسیاری از کشورهای جهان مثل یمن، استرالیا، برزیل، اروگوئه، آرژانتین، کانادا، چین، چک، آلمان، هند، ماداگاسکار، انگلستان و آمریکا یافت میشود.
برش و تراش
باباقوری را معمولاً به صورت دامله یا تیله تراش میدهند و از آن بیشتر به عنوان نگین انگشتر استفاده میکنند. این سنگ را – به خصوص نوع سیاهرنگ آن – همچنین به روش حرارتی بهینه میکنند تا رنگ آن یکدست شود.