مطالب آموزشی پیرامون شیمی، مواد شیمیایی و استخراج فلزات گرانبها
تفاوتهای قالکاری با فرآیند ذوب
قالکاری یا همان فرآیند اسملتینگ (Smelting) کاربردهای فراوانی در استخراج فلزات گرانبها از خاک های معدنی و ضایعات الکترونیک دارد. متاسفانه بعضی از افراد قالکاری را با فرآیند ذوب یکی می دانند در صورتی که قالکاری با ذوب تفاوت های عمده ای دارد و اصولا این دو فرآیندهایی جداگانه هستند و هدف این دو فرآیند هم با هم کاملا متفاوت است.
در فرآیند قالکاری از حرارت برای انجام واکنش های شیمیایی استفاده می شود(برای مثال واکنش لیتارژ با فلزات پایه به هدف اکسید کردن برخی از فلزات)، اما در فرآیند ذوب از حرارت صرفا برای ذوب مواد (مثل پودر طلا یا نقره ) و تبدیل آنها به یک شمش یا ساچمه استفاده می گردد.
استخراج فلزات گرانبها از خاک به روش اسملتینگ
یکی از مهم ترین کاربردهای فرآیند قالکاری یا همان اسملتینگ، استخراج فلزات گرانبها از خاک معدنی است. در این فرآیند خاک های معدنی حاوی فلزات گرانبها با مقدار مشخصی فلاکس مخلوط می شوند و سپس در کوره دوار یا قال ذوب می گردند تا فلزات گرانبهای موجود در خاک در کالکتور جمع شود.
بازیافت ضایعات الکترونیک به روش اسملتینگ
از قالکاری به طور گسترده برای استخراج فلزات گرانبها از ضایعات الکترونیک استفاده می شود. فرآیند استخراج فلزات گرانبها از ضایعات الکترونیک، کم و بیش مشابه خاک های معدنی است و فقط تفاوت هایی در نوع فلاکس و کوره دارد. معمولا ضایعات الکترونیک بیشتر در کوره قال ذوب می شوند ولی بعضی از واحدهای صنعتی که میزان زیادی از ضایعات را بازیافت می کنند از کوره دوار استفاده می کنند.
با سلام من مقدار زیادی مایع تیزابی را ناخواسته به دلایل ناخواسته در بین فرایند بازیابی به دست اورده ام ، در این فرایند مشکلات و عدم محاسبه زمان و مکان درست و بی تجربگی محلولی از تمام فلزات که در مدارهای الکتریکی البته قلع و سرب بسیار کم ( چون از ابت ا پایه را روی کم کردن قلع گذاشتم بعد وسایل خاکستر شده را در تیزاب حل کردم ، ماهها در بشکه های دربسته ماندند امروز نمکی بلور مانند و نقره ای رنگ ، سیمانی شکل و رسوباتی در سطح و کف بشکه ها و محلولی سبز رنگ برجای مانده ، انقدر میزان فلزات و مدارها زیاد بودند که تقریبا با مجموع اب و اسید ها بالغ بر پانصد لیتر ماده و مایع به وجود امده ، سعی کردم کلا شرح عملکرد را با وجود مطالعه بالا و ماندن در راهکار های متفاوت و عدم تجربه همچنین استفاده از مقدار زیادی هم اکسید کننده ها و رسوب دهنده ها و تکرار فرایند رسوب دهی احساس میکنم درصد خطر ناک بودن محلول بالا رفته ، اکنون مکان مناسبی دارم ، اما قادر به هر اقدامی بدون مشورت با شخص باتجربه برایم ترسناک شده ، لطفا کمک کنید که چگونه میتوانم مایع را که میدانم با تجربه ی اندکم نقره ، وپلاتین و پلادنیوم در ان بیشتر از طلاست ، همچنین مس و المنیوم ، را وقتی رسوب را ذوب کنم ، ایا محلول دیگر فلز گرانبها دارد ، قبلا محلول لجنی سبز و با چگالی بالا و قهوه ای بود کمابیش رسوب و تسویه را مجع کردم و الان خاکه ای سیمانی با بوی بد و خورندگی بسیار بالا دارم بالغ بر پنجاه کیلو ایا ان را میتوانم ذوب و شمش کنم و صدمه ای به هزینه فلزاتی که شاید داشته باشم نمیخورد !؟ و محلول را چگونه به کمترین حد اندازه برسانم باوجود اینکه ماهها در اکواریومی در باز است و اکسید و غلیظ شده ولی اندازه حجمی ان کم نشده ، خواهش میکنم راهی برای غز بین نرفتن سرمایه ام ، چه در شراکت چه در معرفی برای دادن مواد و بازیابی ان توسط نیم با تجربه راهنمایی فرمایید
سلام
اگر محلول ها به قلع آلوده نبود، کار نسبتا راحت می شد ولی با توضیحاتی که دادید به این فلز هم آلوده شده. پیشنهاد میکنم کتاب بازیابی شیمیایی طلا و نقره که جلدش آبی رنگ هست را تهیه و مطالعه کنید. نسبت به این همه ضایعاتی که خریداری و خراب کردید قیمتی نداره! بعد احتمالا باید طبق فصل نهم کتاب عمل کنید.
استاد کالکتور به چی میگن . ؟ نوشتید کالکتور جمع میشود منظور همان در ته کوره به صورت قرص همان است؟
فلزی که فلزات گرانبها را درون خود جمع می کند. مثلا مس می تواند یک کالکتور باشد
سلام خدا قوت
مطالب سایت رو مطالعه کردم اما به جوابم نرسیدم، لطفاً در مورد جدیدترین و بهترین روش جداسازی صنعتی طلا از نقره توضیح بفرمایید ممنون
بستگی به شرایط داره. باید بیشتر بررسی بشه.
با سلام من مقدار زیادی مایع تیزابی را ناخواسته به دلایل ناخواسته در بین فرایند بازیابی به دست اورده ام ، در این فرایند مشکلات و عدم محاسبه زمان و مکان درست و بی تجربگی محلولی از تمام فلزات که در مدارهای الکتریکی البته قلع و سرب بسیار کم ( چون از ابت ا پایه را روی کم کردن قلع گذاشتم بعد وسایل خاکستر شده را در تیزاب حل کردم ، ماهها در بشکه های دربسته ماندند امروز نمکی بلور مانند و نقره ای رنگ ، سیمانی شکل و رسوباتی در سطح و کف بشکه ها و محلولی سبز رنگ برجای مانده ، انقدر میزان فلزات و مدارها زیاد بودند که تقریبا با مجموع اب و اسید ها بالغ بر پانصد لیتر ماده و مایع به وجود امده ، سعی کردم کلا شرح عملکرد را با وجود مطالعه بالا و ماندن در راهکار های متفاوت و عدم تجربه همچنین استفاده از مقدار زیادی هم اکسید کننده ها و رسوب دهنده ها و تکرار فرایند رسوب دهی احساس میکنم درصد خطر ناک بودن محلول بالا رفته ، اکنون مکان مناسبی دارم ، اما قادر به هر اقدامی بدون مشورت با شخص باتجربه برایم ترسناک شده ، لطفا کمک کنید که چگونه میتوانم مایع را که میدانم با تجربه ی اندکم نقره ، وپلاتین و پلادنیوم در ان بیشتر از طلاست ، همچنین مس و المنیوم ، را وقتی رسوب را ذوب کنم ، ایا محلول دیگر فلز گرانبها دارد ، قبلا محلول لجنی سبز و با چگالی بالا و قهوه ای بود کمابیش رسوب و تسویه را مجع کردم و الان خاکه ای سیمانی با بوی بد و خورندگی بسیار بالا دارم بالغ بر پنجاه کیلو ایا ان را میتوانم ذوب و شمش کنم و صدمه ای به هزینه فلزاتی که شاید داشته باشم نمیخورد !؟ و محلول را چگونه به کمترین حد اندازه برسانم باوجود اینکه ماهها در اکواریومی در باز است و اکسید و غلیظ شده ولی اندازه حجمی ان کم نشده ، خواهش میکنم راهی برای غز بین نرفتن سرمایه ام ، چه در شراکت چه در معرفی برای دادن مواد و بازیابی ان توسط نیم با تجربه راهنمایی فرمایید
سلام
اگر محلول ها به قلع آلوده نبود، کار نسبتا راحت می شد ولی با توضیحاتی که دادید به این فلز هم آلوده شده. پیشنهاد میکنم کتاب بازیابی شیمیایی طلا و نقره که جلدش آبی رنگ هست را تهیه و مطالعه کنید. نسبت به این همه ضایعاتی که خریداری و خراب کردید قیمتی نداره! بعد احتمالا باید طبق فصل نهم کتاب عمل کنید.