سنگ واریسیت از کانی‌های فسفات است که از آلومینیوم، فسفات و آب تشکیل شده و البته در آن ادخال های آهن و آرسنیک هم وجود دارد. این سنگ به دلیل کمیاب بودن و ظاهر زیبایی که دارد، یک گوهرسنگ به شمار می‌رود.
خصوصیات فیزیکی و شیمیایی
سختی واریسیت در مقیاس موهس؛ چهار و نیم است که از این لحاظ سنگی نرم محسوب می‌شود. واریسیت ذوب نمی‌شود، خاصیت مغناطیسی ندارد و در پتاسیم هیدروکسید هم حل می‌گردد.
رنگ سنگ واریسیت
واریسیت، گوهرسنگی نیمه شفاف تا شفاف و با جلای مات و چرب است که در رنگ‌های سبز، سبز زمردی، سبز روشن، آبی مایل به سبز، زرد مایل به سبز و در موارد نادر قرمز، سفید و حتی بی رنگ و در بیشتر موارد همراه با ناسرگی‌های سیاه یا سفید وجود دارد . لازم به ذکر است که رنگ سبز واریسیت به علت وجود مقدار کمی اکسید کروم در ترکیب سنگ است.
منابع و استخراج سنگ واریسیت
واریسیت معمولا با دیگر کانی‌های ثانویه فسفاتی مانند آپاتیت، ویولیت، کراندالیت و یا در سنگ های آذرین یافت می شود. این سنگ را که نسبتا کمیاب است، می توان در کشورهای آلمان، سوئد، هلند، روسیه، اتریش، چک، آمریکا و بولیوی پیدا کرد.
واریسیت در ایران
جالب است بدانید که واریسیت در ایران و به طور مشخص در یزد و کرمان وجود دارد. برای مثال رگه‌های از این کانی قیمتی در بخش روباز معدن سرب و روی کوشک بافق یزد مشاهده شده است.
تشخیص واریسیت
واریسیت به فیروزه و کریزوکولا شباهت زیادی دارد؛ به همین دلیل باید برای تشخیص واریسیت از این دو سنگ، به خصوصیات ظاهری آن توجه کرد. برای مثال نرمی و سبزی واریسیت بیشتر از فیروزه است و از کریزوکولا نیز نرم تر و شفاف تر است.
استفاده در جواهرسازی
سنگ واریسیت را معمولا به صورت دامله و به شکل های فانتزی مثل بیضی، گرد، مارکز و قطره برش و تراش می دهند و از آن در جواهرات، به خصوص جواهرات نقره استفاده می کنند. لازم به ذکر است که روشی برای بهینه سازی این سنگ قیمتی وجود ندارد.
