بازیافت زباله‌های الکترونیکی در پرو

جمهوری پرو کشوری در غرب آمریکای جنوبی است که حدود سی و سه میلیون جمعیت دارد. این کشور طی سال‌های اخیر سعی کرده که اقتصادش را توسعه و رشد دهد، اما چندان موفق نبوده است. در این مطلب قصد داریم که صنعت بازیافت زباله‌های الکترونیکی در پرو را بررسی کنیم.

وضعیت بازیافت زباله‌های الکترونیکی در پرو

در پرو واحدهای بازیافت ضایعات الکترونیکی بیشتر به صورت غیررسمی کار می‌کنند؛ چراکه مشکلات زیادی بر سر راه آن‌ها وجود دارد. به عنوان مثال در این کشور حجم ضایعات الکترونیکی بسیار کم است که این موضوع باعث شده است واحدهای بازیافت رسمی ایجاد نشوند و واحدهای غیررسمی نیز گسترش و توسعه نیابند. البته مشکلات دیگری هم وجود دارد که در ادامه مطلب به آن‌ها اشاره می‌کنیم.

عدم وجود قوانین مشخص

یکی از مشکلاتی که در صنعت بازیافت زباله‌های الکترونیکی در کشور پرو وجود دارد، نبود قوانین مشخص و روشن در رابطه با ضایعات برقی و الکترونیکی است. البته این کشور وزارت محیط زیست دارد که چند سالی است تأسیس شده و به اثرات زیست‌محیطی این نوع از ضایعات آگاه است، اما با این حال برنامه‌ای برای تدوین قوانین در این زمینه چیده نشده است.

نبود تکنولوژی لازم

با وجود اینکه در پرو مراکز رسمی بازیافت ضایعاتی مثل پت، قوطی‌های آلومینیومی و شیشه به درستی شکل گرفته و توسعه یافته است، اما واحدهای بازیافت زباله‌های الکترونیکی بیشتر به صورت غیررسمی و بدون تجهیزات و تکنولوژی لازم فعالیت می‌کنند. این واحدها فعالیت قابل توجهی در زمینه جمع‌آوری، تخریب و بازیافت بعضی از وسایل و قطعات جهت استفاده مجدد دارند، ولی به طور کلی می‌توان گفت که در این کشور افراد کمی به بازیافت کامل و اصولی زباله‌های الکترونیکی علاقه‌مند هستند، به گونه‌ای که تعدادی از بازیافت کنندگان این ضایعات را به کشورهای دیگر صادر می‌کنند.

هزینه سرمایه‌گذاری بالا

بالا بودن هزینه لجستیک و حمل و نقل، عدم حمایت مالی مناسب دولت پرو از مراکز بازیافت زباله‌های الکترونیکی و کمبود ضایعات باعث شده است که ریسک و هزینه سرمایه‌گذاری بر روی این صنعت بالا باشد. همچنین با اینکه در پرو تعداد زیادی واحد مونتاژ کامپیوتر وجود دارد و هر ساله نیز تعداد زیادی کامپیوتر دست دوم با طول عمر پایین جهت مصرف وارد این کشور می‌شود، هزینه تأمین و جمع‌آوری زباله‌های الکترونیکی در این کشور بالا است؛ چراکه صاحبان این کامپیوترها معتقدند که وسایل و تجهیزات الکترونیکی حتی در صورت خراب و مستعمل بودن دارای ارزش مالی هستند و درنتیجه انتظار دارند که بازیافت کنندگان مبلغی را در ازای دریافت این وسایل به آن‌ها بپردازند.