برخورد فضایی عامل انتقال فلزات گران‌بها به زمین

طبق تحقیقات انفجارها و برخوردهای فضایی باعث انتقال فلزات گران‌بها به زمین شده است. شاید این موضوع باعث تعجب شما شود ولی باید بدانید که تشکیل، انتقال و پراکنده شدن فلزات گران‌بها در فضا بر اثر برخورد ستاره‌ها و سیارک‌ها و… برای دانشمندان و محققین امری عادی است. به طور مثال طبق تحقیقاتی که چند سال قبل انجام شد، مشخص گردید دو ستاره نوترونی (ستاره نوترونی هسته فروپاشی‌شده ستاره ابرغول پرجرمی‌است که جرم آن در مجموع بین ۱۰ تا ۲۵ جرم خورشیدی بوده‌است به‌ویژه اگر ستاره فروپاشیده غنی از فلز بوده‌باشد) در فاصله 130 میلیون سال نوری از زمین در فضا با یکدیگر برخورد کرده‌اند که موجب تشکیل مقدار زیادی فلزات گران‌بها شده است. بر اساس تخمین دانشمندان، مقدار فلزات گران‌بهای حاصل از اتفاق مذکور شامل 50 برابر جرم زمین نقره، 100 برابر جرم زمین طلا و 500 برابر جرم زمین پلاتین بوده که این حجم عظیم از فلزات گران‌بها در فضا پراکنده شده‌اند.

آیا در زمین هم فلزات گران‌بها با برخورد فضایی به وجود آمده‌اند؟

این اتفاق – تشکیل و انتقال فلزات گران‌بها در اثر برخوردهای فضایی – برای کره خاکی ما زمین هم افتاده و به عنوان مثال یک تحقیق و درواقع شبیه‌سازی جدید نشان می‌دهد، احتمالاً برخورد یک جرم آسمانی بزرگ با زمین، قبل از تشکیل پوسته‌ آن، دلیل وجود فلزات گران‌بهایی مثل پلاتین و طلا و نقره در کره زمین است. پیش از این تصور می‌شد که برخورد‌های کوچک شهاب‌سنگ‌ها، این عناصر گران‌بها را به زمین انتقال داده‌اند (طبق فرضیه‌ لیت ونییر). در این شبیه‌سازی محققان، تمام داده‌های مربوط به پراکندگی فلزات در زمین، ماه و مریخ، به علاوه‌ اطلاعات مربوط به دهانه‌های آتش‌فشانی ماه با هم به صورت یکپارچه جمع‌آوری شده و درنهایت دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که یک برخورد بزرگ تک ‌مرحله‌ای، این فلزات گران‌بها را به زمین آورده ‌است.

فرضیه انتقال فلزات گران‌بها به زمین با یک انفجار فضایی بزرگ و یک مرحله‌ای چقدر معتبر است؟

البته ایده‌ ارائه‌شده‌ جدید در مورد اینکه کره زمین به این صورت فلزات گران‌بهایش را به دست آورده، در حال حاضر تنها در حد حدس و گمان و فرضیه است، ولی باید دقت نمود که این فرضیه کاملاً با دانسته‌های ما درباره‌ کره‌ ماه مطابقت دارد، چراکه در صورت درست بودن فرضیه‌ی لیت ونییر مبنی بر بمباران زمین توسط سیارک‌های کوچک، کره‌ ماه نیز باید این بمباران را تجربه کرده باشد. ولی ما می‌دانیم که این اتفاق در ماه رخ نداده است؛ چون هیچ‌گونه فلزات گران‌بهایی در ماه یافت نشده است. از طرفی اگر یافته‌های جدید صحیح باشد و فلزات گران‌بها توسط یک برخورد بزرگ به سیاره زمین آورده شده باشند، در این صورت می‌توان به این برداشت رسید که زمین در مراحل اولیه خود نیز باید جای آرام و مطبوعی بوده باشد، البته نه به این معنا که در آن زمان روی زمین حیات وجود داشته است.