روش‌های‌ بازیافت فلزات از زباله‌های الکترونیکی

در ‌صورتی‌ که ‌پسماندهای‌ ‌زباله‌های ‌الکترونیکی به ‌روش ‌اصولی ‌بازیافت ‌شوند، ‌می‌توان‌ فلزات‌ متعددی ‌را ‌از ‌آن‌ها ‌استخراج‌ کرد. چراکه زباله‌های الکترونیکی حاوی فلزات باارزشی مثل طلا، نقره، پلاتین، پالادیوم، مس، آهن، آلومینیوم و … هستند که بازیافت این فلزات می‌تواند ارزش افزوده بالایی برای ما داشته باشد. بازیافت فلزات از زباله‌های الکترونیکی به روش‌های مختلفی صورت می‌گیرد که در ادامه برخی از این روش‌ها را توضیح می‌دهیم.

بازیافت فلزات موجود در زباله‌های الکترونیکی به روش هیدرومتالورژی

مراحل کلی روش هیدرومتالورژی به صورت زیر است:

• جدایش ‌قطعات ‌قابل‌ استفاده‌
• .خردایش ‌به ‌اندازه‌ میکرون (میکرونیزه‌ کردن)
• انحلال در اسیدهایی مثل اسید نیتریک، اسید کلریدریک و اسید سولفوریک
• فیلتراسیون و جدایش ‌محلول ‌به دست آمده ‌از ‌باقی‌مانده‌ها و مواد حل نشده
• جدایش ‌فلزات ‌مختلف‌ موجود ‌در ‌محلول ‌به دست ‌آمده ‌و‌ در‌نهایت ‌استخراج ‌فلزات‌ که معمولاً مس و فلزات گران‌بها هستند.

از مزایای روش هیدرومتالورژی می‌توان به پایین ‌بودن‌ هزینه ‌سرمایه‌گذاری،‌ نداشتن ‌آلودگی ‌زیست‌محیطی ‌و ‌دستیابی‌ به ‌ارزش‌افزوده‌ از ‌زباله‌های‌ الکترونیکی اشاره کرد.

فروشویی‌ زیستی زباله‌های الکترونیکی

روش صنعتی دیگری که برای بازیافت فلزات از زباله‌های الکترونیکی وجود دارد، روش فروشویی‌ زیستی است. این روش در دو مرحله کلی زیر انجام می‌شود:

• در ‌مرحله ‌اول‌ با‌ مجاور کردن ‌پودر‌ صفحه‌های‌ مدار چاپی‌ رایانه‌ و ‌تلفن ‌همراه‌ با‌ باکتری ‌بومی‌ اسیدوتیوباسیلوس ‌فرو‌اکسیدانس‌ در ‌محیط ‌کشت ‌باکتری،‌ مس‌ و‌ نیکل‌ ‌به ‌طور‌ کامل ‌استخراج‌ می‌شوند.
• ‌با‌ کاهش‌ ‌مس ‌و‌ نیکل ‌که ‌بازدارنده‌ قوی‌ طلا ‌هستند، ‌در ‌مرحله ‌دوم ‌با‌ استفاده‌ از ‌باکتری‌ باسیلوس ‌مگاتریوم ‌‌فلز ‌گران‌بهای طلا ‌از ‌نمونه‌ استخراج می‌شود.

روش فروشویی زیستی اگرچه مشکلات زیست‌محیطی را به حداقل می‌رساند، اما بازدهی بازیابی فلزات به خصوص فلزات گران‌بها در آن پایین است.

بازیافت فلزات موجود در ضایعات الکترونیکی به روش پیرومتالورژی

در این روش زباله‌ها و ضایعات الکترونیکی تفکیک و خرد می‌شوند. سپس در کوره ذوب شده تا مس موجود در آن‌ها استخراج شود. درنهایت طی مراحلی، فلزات گران‌بها استخراج و بازیابی می‌گردد. این روش که روشی صنعتی است، به شرط دسترسی به انرژی ارزان و همچنین رعایت مسائل زیست‌محیطی روش مناسبی تلقی می‌گردد.