اهمیت زیست‌محیطی بازیافت ضایعات الکترونیکی

اهمیت زیست‌محیطی ضایعات الکترونیکی از جنبه‌های مختلفی قابل بحث و بررسی است. همه ما می‌دانیم که این ضایعات حاوی فلزات و مواد سمی هستند که ورود آن‌ها به آب و خاک موجب آسیب رسیدن به محیط زیست و موجودات زنده می‌شود. این را نیز باید بدانیم که اهمیت زیست‌محیطی بازیافت ضایعات الکترونیکی صرفاً برای جلوگیری از ورود مواد خطرناک و فلزات سمی به محیط زیست نیست، بلکه بازیافت آن‌ها صرفه‌جویی در انرژی و جلوگیری از تولید گاز دی‌اکسید کربن را به دنبال خواهد داشت. در ادامه اهمیت زیست‌محیطی بازیافت زباله‌های الکتریکی و الکترونیکی را بررسی خواهیم کرد.

مقایسه استخراج فلزات از معادن با استخراج آن‌ها از ضایعات الکترونیکی

برای تولید یک تن طلا از سنگ معدن ده هزار تن گاز دی‌اکسید کربن تولید می‌شود. همچنین برای استخراج و تولید یک تن مس، حدود سه و نیم تن و برای استخراج یک تن آلومینیوم از سنگ بوکسیت دو تن گاز دی‌اکسید کربن تولید می‌شود. این در حالی است که استخراج همین فلزات از زباله‌های الکتریکی و الکترونیکی چندین برابر کمتر گاز دی‌اکسید کربن ایجاد می‌کند.

برای مثال در مورد آلومینیوم این مقدار یک به ده است، یعنی استخراج یک تن آلومینیوم از ضایعات فقط صد کیلوگرم گاز دی‌اکسید کربن تولید می‌کند و جالب است بدانید که در مورد فلزات گران‌بها مثل طلا اختلاف بسیار چشم‌گیرتر هم می‌شود.

وجود گازهای خطرناک در ضایعات الکتریکی

بعضی از ضایعات الکتریکی مثل یخچال‌ها و تجهیزات خنک‌کننده حاوی گازهای CFC و HCFC هستند و احتمالاً می‌دانید که این گازها چقدر برای لایه ازن خطرناک هستند. این گازها در صورتی که از ضایعات جداسازی، جمع‌آوری و سپس به روش صحیح از بین نروند، موجب آسیب رسیدن به لایه ازن و گرمایش زمین خواهند شد.

مواد سمی و فلزات سنگین در زباله‌های الکتریکی و الکترونیکی

در ضایعات الکتریکی و الکترونیکی مواد سمی و فلزات خطرناکی مثل جیوه، آرسنیک، سرب، کادمیوم، دی اکسین و پلیمرهای تجزیه‌ناپذیر وجود دارد. بنابراین طبیعی است که اگر نسبت به بازیافت این ضایعات بی‌تفاوت باشیم، حجم انبوهی از این مواد و فلزات وارد هوا، خاک و آب‌های زیرزمینی شوند و محیط زیست را تخریب کنند.

مواد سمی و خطرناک فرایند بازیافت ضایعات الکترونیکی

فقط مواد و فلزات موجود در ضایعات الکترونیکی خطرناک نیستند، بلکه پسماندها و پساب‌هایی هم که در فرایند بازیافت تولید می‌شوند بسیار سمی و خطرناک هستند. به عنوان مثال پساب‌های سیانیدی، محلول‌های اسیدی، پساب‌های حاوی فلزات سنگین، پسماندهایی که از فرایند لیچینگ اسیدی باقی مانده‌اند و معمولاً حاوی پلیمرها و فلزات سمی هستند و همچنین گازها و دودهای فرایند بازیافت همگی از نظر زیست‌محیطی بسیار خطرناک هستند و باید آن‌ها را مدیریت و کنترل کرد.